Είναι γεγονός ότι οι γυναίκες έχουν 50-75% περισσότερες πιθανότητες να υποστούν ανεπιθύμητες αντιδράσεις στα φάρμακα σε σχέση με τους άνδρες, επειδή οι περισσότερες κλινικές δοκιμές γίνονται κυρίως σε ανδρικά σώματα. Αυτό δημιουργεί σοβαρές ανισότητες στη φαρμακευτική περίθαλψη, καθώς οι γυναίκες συχνά δεν λαμβάνουν την κατάλληλη προσοχή στις κλινικές μελέτες. Κάθε χρόνο, πάνω από 1,3 εκατομμύρια επισκέψεις στα επείγοντα οφείλονται σε ανεπιθύμητες φαρμακευτικές αντιδράσεις, με τις γυναίκες να είναι οι μεγαλύτεροι αποδέκτες αυτών των επιπτώσεων.
Η διαφορά στην αντίδραση στα φάρμακα δεν εξηγείται μόνο από το μικρότερο σωματικό βάρος των γυναικών, αλλά και από άλλες βιολογικές διαφορές που επηρεάζουν τον τρόπο που το σώμα τους απορροφά, επεξεργάζεται και αποβάλλει τις φαρμακευτικές ουσίες. Για παράδειγμα, η καρδιακή συχνότητα, τα επίπεδα γλυκόζης και η μυϊκή μάζα διαφέρουν σημαντικά μεταξύ ανδρών και γυναικών, γεγονός που επηρεάζει τη μεταβολική διαδικασία.
Παρά την αναγνώριση αυτών των διαφορών, η ιατρική πρακτική συχνά βασίζεται σε προκαταλήψεις και περιορίζεται στη μείωση της δοσολογίας μόνο βάσει του σωματικού βάρους, χωρίς να λαμβάνονται υπόψη οι άλλοι βιολογικοί παράγοντες.
Αυτή η παραδοσιακή προσέγγιση έχει σοβαρές συνέπειες, όχι μόνο για την υγεία των γυναικών, αλλά και για το οικονομικό κόστος των συστημάτων υγείας. Στην Αυστραλία, υπολογίζεται ότι 250.000 νοσηλείες ετησίως σχετίζονται με φαρμακευτικές αντιδράσεις, επιβαρύνοντας το σύστημα υγείας με πάνω από 1,4 δισεκατομμύρια δολάρια. Στη Μεγάλη Βρετανία επίσης, οι ασθενείς που νοσηλεύονται λόγω φαρμακευτικών παρενεργειών παραμένουν στο νοσοκομείο για μέσο όρο οκτώ ημέρες.
Η ανάγκη για εξατομικευμένη ιατρική είναι πλέον επιτακτική. Οι φαρμακευτικές θεραπείες πρέπει να προσαρμόζονται στις φυσιολογικές διαφορές μεταξύ ανδρών και γυναικών, προκειμένου να διασφαλιστεί ότι οι ασθενείς θα είναι ασφαλείς. Οι σύγχρονες έρευνες καταδεικνύουν ότι η αναγνώριση των διαφορών φύλου στην ιατρική μπορεί να οδηγήσει σε σημαντικά καλύτερα αποτελέσματα για την υγεία όλων.