Στο Αφγανιστάν, οι γυναίκες και τα κορίτσια βιώνουν σοβαρές παραβιάσεις των δικαιωμάτων τους. Απαγορεύεται η εκπαίδευσή τους μετά το δημοτικό, η δημόσια κυκλοφορία σε πάρκα, η πρόσβαση στο δικαστικό σύστημα, η δυνατότητα να εκφράζονται ελεύθερα, ακόμα και το να ακούν τη φωνή άλλων γυναικών.
Κι όμως κάτω από αυτές τις συνθήκες, η Νίλα Ιμπραχίμι κατάφερε να κερδίσει το Διεθνές Βραβείο Ειρήνης για τα Παιδιά, στέλνοντας ένα ισχυρό μήνυμα για τα δικαιώματα των κοριτσιών στο Αφγανιστάν.
Η Νίλα, που πάντοτε ήθελε να τραγουδά, έγινε σύμβολο αντίστασης όταν, τον Μάρτιο του 2021, οι Αρχές της πατρίδας της απαγόρευσαν στις κοπέλες άνω των 12 ετών να τραγουδούν δημοσίως. Εκείνη αντί να σιωπήσει, αντέδρασε δυναμικά. Με τη βοήθεια του αδελφού της, ανήρτησε στο διαδίκτυο ένα τραγούδι διαμαρτυρίας, που την έκανε γνωστή παγκοσμίως και συνέβαλε στην ακύρωση της απαγόρευσης. Αυτό την ενέπλεξε στο κίνημα #IAmMySong, το οποίο ενίσχυσε την καμπάνια για τα δικαιώματα των γυναικών στο Αφγανιστάν.
Όταν οι Ταλιμπάν κατέλαβαν την εξουσία, η Νίλα, μόλις 15 ετών τότε, αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τη χώρα με την οικογένειά της, αναζητώντας καταφύγιο πρώτα στο Πακιστάν και στη συνέχεια στον Καναδά. Εκεί, συνέχισε τον αγώνα της για τα δικαιώματα των κοριτσιών, ιδρύοντας το «Her Story», έναν οργανισμό που ενθαρρύνει τα Αφγανά κορίτσια να μοιραστούν τις ιστορίες τους.
Μετά από τέσσερα χρόνια ακατάπαυστης ακτιβιστικής δράσης, η Νίλα βραβεύτηκε για τις προσπάθειές της, εκφράζοντας τη συνεχιζόμενη ανησυχία της για τα κορίτσια που παραμένουν πίσω στη χώρα της.
«Τα κορίτσια του Αφγανιστάν και η ανθεκτικότητά τους είναι η πηγή του κινήτρου μου», δήλωσε χαρακτηριστικά. «Στο μυαλό μου είναι τα κορίτσια από τα οποία παίρνω συνέντευξη και δουλεύω, ή τα οποία ακούω, που είναι ακόμα στο Αφγανιστάν, και με τόσους περιορισμούς εξακολουθούν να παλεύουν, αλλά εξακολουθούν να κρατούν αυτή την αίσθηση ελπίδας. Νομίζω ότι πρέπει να είμαι το τελευταίο άτομο που σκέφτεται να τα παρατήσει».