«Δεν ονειρεύομαι. Ζω»
Γεννήθηκε στη Μόσχα σε οικογένεια χορευτών και δασκάλων χορού, θυμάτων του καθεστώτος Στάλιν.
Σε νεαρή ηλικία έγινε δεκτή στο Μπολσόι και το 1960 διαδέχθηκε την Γκαλίνα Ουλάνοβα στην κορυφή της ιεραρχίας του μπαλέτου.
Η άρτια τεχνική της και η εκφραστικότατη κίνηση των χεριών αποτυπώνεται στη θρυλική ερμηνεία της στη «Λίμνη των Κύκνων».
Ήταν η μία από τις δύο μόνο μπαλαρίνες της Σοβιετικής Ένωσης, που έχουν τιμηθεί με τον τίτλο «Η Απόλυτη Πρίμα Μπαλαρίνα».
Χόρευε για τουλάχιστον 50 χρόνια στο Μπολσόι, ξεπερνώντας κατά πολύ τα ηλικιακά όρια στα οποία συνήθως αποσύρονται οι Ρωσίδες μπαλαρίνες.
Το 2005, σε ηλικία 80 ετών, χόρεψε στο Κρεμλίνο το «Ave Maia», που της είχε αφιερώσει ο Μορίς Μπεζάρ, ο οποίος τη θεωρούσε τον τελευταίο ζωντανό θρύλο του χορού.
Πέθαινε σαν πραγματικός κύκνος στη σκηνή, αφού είχε περάσει ώρες, παρατηρώντας κύκνους στο πάρκο.